Sporten: Hoe Gaat Het Bij Mij? Slecht..

Sporten is goed voor je. Everyone knows. De één doet het een stuk fanatieker dan de ander. 3 verschillende sporten, of geen sporten. 5 uur in de week, of 1 uur in de week. Sinds de laatste zomervakantie ben ik totaal gestopt met turnen, en toen kwam er een einde aan jarenlang sporten bij verenigingen. Benieuwd naar mijn sporten vroeger en nu?

Zoals ik net al vertelde, turnde ik tot een tijd geleden al wat jaren. Iets meer dan 10 jaar om precies te zijn. Ik turnde gewoon bij de vereniging in mijn dorp. Ik was geen 'hoogvlieger' en kwam ook nooit bij de (toen nog kleine groep) selectie. Ik was ook niet slecht, gewoon middelmatig. Ik haalde eens een medaille, maar meer niet. Ik hield er van om dingen te kunnen doen met je lichaam die niet iedereen zomaar even deed. Ik was er trots op dat ik wat lenig was, ik kon bijvoorbeeld gemakkelijker bij mij tenen komen dan mensen die niet turnden. Een split en spagaat lukte me (nog) niet, maar ik kwam vrij ver. 

Het jaar dat ik in de tweede klas kwam, kwam ik ook in een nieuwe groep met enkele andere vriendinnen. Ik kwam in de groep van de oudste meiden van de vereniging, ik was samen met een andere vriendin de jongste. De meeste meiden waren een stuk ouder dan ons, rond de 16/17 jaar, en een zelfs 20. En daar was ik dan met mijn 13 jaartjes. Wij konden een stuk minder, maar ik vond de uitdaging op een bepaalde manier ook juist leuk.

Na één jaar in deze groep te hebben gezeten, begon ik na te denken.. Ik vond het turnen steeds minder leuk worden, maar hoe kan het ook anders na 10 jaar? We deden nog steeds eigenlijk erg leuke dingen en de groep was altijd erg gezellig. Op bepaalde momenten was ik toch wel wat zenuwachtig. We deden dingen die ik eigenlijk helemaal niet wilde en durfde.Het kwam uiteindelijk zover dat ik totaal geen zin meer had om überhaupt te gaan turnen. Na een hele zomervakantie te twijfelen, besloot ik de eerste les simpelweg te vragen om een briefje en om me uit te schrijven. Niet veel later hoorde ik dat twee anderen na mij exact hetzelfde hadden gedaan. En toen was dit hoofdstuk van mijn leven simpelweg helemaal afgesloten.

Naast turnen sinds ik drie jaar was, heb ik gedanst en paardgereden. Niet zoveel verschillende sporten dus, maar ik heb het allemaal best een tijdje gedaan. Paardrijden heb ik zo'n 2 jaar lang elke week gedaan. Ik begon met paardrijden op een paardenpension met mijn achternicht. Samen reden we elke woensdag op een lieve ponny, genaamd Heintje. We verzorgden hem samen, borstelen, zijn stal uit mesten, e.d. Na een tijd was ik (en mijn moeder) het zat bij de privéles, ik weet niet precies meer waarom, maar volgens mij kwam het ook deels uit dat ik bang begon te worden. 

Mijn moeder nam contact op met een manege dichtbij en ik mocht bij een instroom (je kan het ook beginners noemen) groep beginnen. Ik bleef het paardrijden erg eng en leuk tegelijk vinden. Ik reed altijd op (toen voor mij nog) een erg groot paard, dat eigenlijk totaal niet naar me luisterde als ik op haar zat. Het kwam er eigenlijk op neer dat ik steeds banger werd en mijn moeder me uiteindelijk overhaalde om er gewoon mee te stoppen.

Tegenwoordig denk ik bij mezelf af en toe nog steeds: ontzettend stom dat ik toen (ongeveer toen ik 10 jaar was) gestopt ben met het paardrijden. Ik heb nog steeds een 'haat'-liefde verhouding met paardrijden. Ik vond het altijd geweldig om met de paarden in de weer te zijn, maar soms was ik gewoon doodsbang dat ze me zouden bijten of schoppen. Als ik mensen zie paardrijden, vind ik het ontzettend mooi om naar te kijken en verlang ik er ook weer naar.

De derde en laatste (officiële) sport die ik heb beoefend is dansen. Ik danste vanaf groep 3 een tijdje, maar de lerares was niet bepaald aardig voor een klein verlegen meisje zoals ik vroeger. Toen in groep 7 de meiden van mijn leeftijd een andere lerares kregen, besloot maar gewoon eens te gaan kijken of het dansen nu wel wat voor mij was. En ja hoor, binnen no time had ik de smaak weer te pakken en vond ik het erg leuk om te dansen. Uiteindelijk kregen we in de eerste klas een nieuwe lerares...en dat was eigenlijk gewoon het einde van het dansen. De twee jaren waarin ik volop van het vrolijke dansen genoot, waren over. We waren nu dames op de middelbare school, en er werd nu ook verwacht dat je als een dame zou dansen. Het was niet meer het vrolijke wat ik gewend was, maar het turbo dansen met een ordinair randje. En dat was dan ook het einde voor mij..

En na het stoppen met turnen, had ik dus geen sport meer over. Ik besloot hardlopen uit te gaan proberen, om maar gewoon iets aan sport te doen. Het is nu bijna één jaar geleden dat ik gestopt ben met turnen, en het hardlopen komt er totaal niet van. In de afgelopen herfst heb ik wel wat rondjes gerend in de buurt, maar in winter vertikte ik het om in de kou naar buiten te gaan om hard te lopen. En waar zijn we nu in de lente.. sinds een aantal weken probeer ik elke week minimaal één rond hard te lopen, maar dat kost me wel erg veel moeite. Altijd is er weer iets anders, bezoek, zere voeten, huiswerk, bloggen. En ik moet toegeven: ik ben er een ster in  om iets anders te verzinnen, zodat ik niet hoef te hardlopen. Ook al is het zo goed voor je lichaam en ben ik zo trots op mezelf na een rondje hardgelopen te hebben, en weer een stuk langer door heb kunnen lopen, zonder te stoppen. En ook al heb ik soms momenten dat ik bang ben dat ik dik word, ik blijf altijd denken dat ik zere enkels of knieën heb. 

Helemaal waar! Ik kan niet hardlopen zonder muziek, en het liefst dan wel muziek met een goede beat!

Jeetje, wat heb ik een lang stuk tekst geschreven, maar dit is ook iets één van de dingen dat mijn gedachten altijd bezig houdt. Ik haat het dat ik zo slap ben om hard te lopen en altijd denk dat ik zere voeten heb. Misschien heb ik dan wel pijnlijke benen, ik moet gewoon doorzetten. Ik hoop dat jullie je niet verveeld hebben met mijn geleuter! Liefs' Iris

Q: Wat voor sport hebben jullie beoefend/ beoefenen jullie?