Me Without Make-up!

Als ik de kans krijg, draag ik het liefst een sh*t load aan make-up. Ik vind het heerlijk om mijn dag te beginnen door m'n gezicht 'dicht te plamuren' (zo noemt mijn moeder het althans, haha!) met lekkere muziek op de achtergrond. Nu het vakantie is, draag ik óf die overload aan foundation, oogschaduw en eyeliner, óf loop ik de hele dag lekker 'bare faced' rond te huppelen in mijn pyjama! 

Vond ik het lastig om deze foto's te plaatsten? Nee. Schaam ik me voor mijn gezicht zonder make-up? Nee. Vind ik deze foto's confronterend? Nee. Ik weet nog dat ik dit artikel schreef, waarbij ik heel stoer deed, maar eigenlijk nog niet heel zeker was van mijn zaak. Ik denk dat je er in kunt groeien. Toen ik nog alleen mascara droeg, was ik tijdens mijn eerste mascara review bang wat mijn vrienden ervan zouden denken. Tegenwoordig ga ik met het grootste gemak zonder mascara de deur uit. Zelfs gewoon expres, omdat ik wimpers zonder mascara ook best mooi kan vinden! Soms zelfs nog wel mooier! 

Nu ik heb een grotere zorg: mijn huid en rode wangen. Mijn gezicht kan af en toe een puinhoop zijn en op de foto's is ook wel te zien dat ik een hele hoop littekens aan mijn jeugd puistjes heb overgehouden en dat er nog steeds meer bijkomen. Maar waarom zou het andere mensen schelen hoe míjn huid eruit ziet? Dat is iets wat ik me laatst besefte. Een meisje in mijn natuurkunde klas heeft soms last van acne en toen vroeg ik mezelf af: maakt mij dat nou iets uit? Het antwoord was duidelijk: een dikke nee! Ik had het juist eigenlijk met haar te doen, maar ik had ook respect voor haar. Ze smeert er namelijk geen hele lagen make-up overheen om het te verbergen. En wat doe ik? Met mijn 'gewone' jeugd puistjes? Ik ben bang dat andere mensen me 'lelijk' vinden? Waar slaat het eigenlijk wel allemaal niet op? En als je dan opmerkingen krijgt van anderen (reken maar dat ik die heb gehad), kan mij dat dan wat schelen? Ja, mijn huid is niet de mooiste en egaalste. Dat weet ik zelf ook wel. Waarom zou je dat nog eens extra benadrukken? Ik denk dat dat veroorzaakt wordt door hun eigen onzekerheden.  Want mensen die onzeker zijn, zoeken bij anderen naar imperfecties. 

Begrijp me niet verkeerd, als ik moest kiezen tussen met of zonder make-up de deur uit te gaan. Dan kies ik voor met make-up. Ik vind het heerlijk om 's ochtends even wakker te worden en 'lekker' te make-uppen. Hoe oppervlakkig het ook mag klinken in sommige oren! Maar ik ga tegenwoordig met het grootste gemak naar buiten zonder al die lagen make-up. Ik haal het er standaard af voordat ik ga hardlopen, omdat ik het gewoon werkelijk waar afgrijselijk vind om met lagen BB-cream en foundation te zweten. Maar ook op schoolreisjes gebruik ik niet meer dan wat concealer. Het was even een drempel waarover ik heen moest stappen, maar als de stap eenmaal gemaakt is... In Berlijn gebruikte ik niet meer dan wat BB-Cream voor zonbescherming. Huidverzorging blijft belangrijk! Dus nu heeft iedereen mijn blote billen gezicht gezien en is het probleem verdwenen! En mij is verteld dat anderen het verschil niet eens zien. Geen mascara vandaag? Mij is het nog niet eens opgevallen! Tuurlijk, als je altijd dikke eyeliner draagt, is het verschil duidelijk. En ik ben er zeker van dat iedereen het verschil tussen mijn huid zonder en met foundation / BB-cream ziet. Maar de afgelopen tijd gaat het me steeds minder uitmaken. Want eerlijk is eerlijk: waarom zou je bang zijn voor de mening van anderen over jóúw gezicht? Nobody's perfect! 

Wees trots op jezelf, zoals je bent! Make-up is geen masker, maar een hobby en iets dat je een goed gevoel geeft vanbinnen! Liefs' Iris